Dzisiaj mija 160. rocznica śmierci Adama Mickiewicza. [26 listopada 1855 r.] Adam Mickiewicz, któż nie zna Jego poezji, apostrofy z Inwokacji “Pana Tadeusza”: Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,. Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie. Widzę i opisuję, bo tęsknię …” ?
Jemu poświęcam tych parę wersów, jako dowód mojej pamięci:

***
Poeto epok! –
zapisany na wieki w kontekście kultury i literatury.
Żegnany łzami w oczach przez paryski lud
oraz żałobne dzwony.
Jesteś słowem wielki,
pięknem poetyki niezwyciężony!
Z krwi i kości światowy…

26 listopada 2015 r.

Sztuka – pojęcie dla mnie nazbyt pojemne i spowszedniałe – igrające z estetyką, banałem i prowokacją. Według mnie jej kondycja jest dobra, ale niewiele ma wspólnego z pojęciem ekskluzywności, chyba że się srodze mylę, bo przecież jestem tylko człowiekiem – obserwatorką świata i rzeczywistości, w której żyję…

“(…) nie wszystek teatr upadł…”

Piękno wyszło poza sztukę.
Wyszło i już!

Miarą estetyki stała się brzydota,
wyzwolona z więzów kanonu:
– pospolita,
– wulgarna,
– brukowa –
małej wagi.
Turpistycznie rozwiązła.
Klasyczne zero!
Na szczęście nie wszystek teatr upadł
i sztuka – jako taka – nie umarła.

22 listopada 2015 r.