Znowuż będzie o śmierci, która dotyka także artystów. Drodzy Państwo, żegnam dziś znakomitego CZŁOWIEKA – Andrzeja Wajdę, którego sztukę filmową szanowałam ja, Polska i cały świat.

“Pragnienie artysty” – pamięci Andrzeja Wajdy

Tak tworzyć,
by miłość w sztuce przetrwała.
By czuło się w niej:
siłę damsko-męskiej pieszczoty,
ciepło pocałunku.
Słyszało prawdę o trudnych czasach
i dźwięk zygzakowatego lotu trzmiela.

Tak tworzyć,
by echem przeniknąć zwyczajność.
Niezwyczajność jutra – ludzkiego losu.

Tak tworzyć,
by na odchodne niebo etiudą wiatru rozbrzmiało,
a ziemia wydała pożegnalny jęk, roniąc łzy po człowieku – artyście.
Tego bym pragnął…

09 października 2016 r. – Danuta Schmeling
fot. priv.