Bezbolesne jest życie? Ależ, nie! Dopada nas od dnia przyjścia na świat, układając mniej lub bardziej intratne scenariusze dla każdego z ludzi. Czasem aż nóż się w kieszeni otwiera, bo nie wiadomo, co począć z tymi – zaskakującymi nas na co dzień – życiowymi rolami. Dlatego warto marzyć, warto wybaczać bliźnim niedoskonałości i kochać na przekór losowi. Cieszyć się każdym dniem, partnerem życiowym, każdą chwilą, bo wszystko wraz z nami bezpowrotnie przemija… Mając to na uwadze, nie dajmy sobie – Drodzy Państwo – zabrać szczęścia! Pozdrawiam, życząc miłego dnia.

1.
Myślę o Tobie,
gdy wstaję z łóżka
i gdy kładę się spać.
Szukam Cię powonieniem,
jak pies swego pana.
Dotykiem dłoni,
ustami spragnionym czułości
kocham Cię!

24 marca 2017 r.

2.
Ojcu w Dniu Urodzin

Tato,
życie nieustannie niech Ci sprzyja,
rozświetla drogę wiodącą do miłości,
niech nie skąpi zdrowia
i krzykliwej radości…
Dobrego humoru!

24 marca 2017 r.

3.
“Człowiek,
który akceptuje w drugim człowieku niedoskonałości,
wart jest jego przyjaźni
i miłości…

23 marca 2017 r.

4.
Miłość bywa echem.
Drżą od niej ciała zespolone w uścisku pożądania.
Nagością uwalniają swoje emocje.
Chcą siebie więcej…i więcej.

22 marca 2017 r.

5.
Mówił jej: Miłości!
Jesteś struną mojej wyobraźni…
Jeśli tylko zechcesz,
jednym dotykiem,
jednym szarpnięciem,
jednym rozedrganiem zmysłów spowoduję,
że pod moimi palcami staniesz się muzyką…

18 marca 2017 r.

Dzisiaj będzie krótko, najkrócej jak się da: Szanowni Państwo, proszę o jedno – pomilczmy razem!

1.
“Mistrz formy i estrady” – pamięci W. Młynarskiego

Poeta zamilkł. Już po wszystkim.
Serce w bezruchu
spoczęło na laurach nieba.
Słowa się kirem bezsłowia okryły,
bo tak rzekomo było trzeba…(?)

Poeta odszedł. Już po wszystkim.
Wiersze – piosenki –
osierocone po nim w szufladach zostały.
A ja się pokornie pytam Boga:
Dlaczego właśnie teraz,
poeta musiał odejść do Twojej, Panie, chwały?

Poeta zamilkł. Już po wszystkim.
Lecz przetrwa w wersach
myśli wyrecytowanych – wyśpiewanych:
w grze w zielone,
w biografii – ulubionej leszczynie,
dziedzictwie satyry,
niezrównanych prawdach –
formach emocji z gracją zaakcentowanych.
Poeta odszedł…

Legnica, 16 marca 2017 r.

Vide: fot. priv.

Witam poświątecznie radosna i szczęśliwa, bo oto dla równowagi uczuć popełniłam wiersz o mężczyźnie, którego z pozycji istoty słabszej – kocham i podziwiam za mądrość, dzikie żądze w miłości i siłę… Co Państwo o tym myślą?

1.
Mężczyzno
jesteś inaczej piękny!

Podziwiam w Tobie
tęsknotę za miłością zrównaną ze szczęściem
czułość i zatroskanie –
siłę i beztroskę ducha i ciała.

Twoje imię
odmieniam przez wszystkie przypadki życia –
dnia i nocy.

Bez iluzji
bez zazdrości
bez warkotu.

Kocham Cię
dyskretnie w białych wierszach
za zwyczajne rzeczy – zagrane role
za uskrzydloną radość
za zielone tęsknoty bez łyka
i dziegciu.
Niezwykłe pomysły – wspólne marzenia.

09 marca 2017 r.

2.

“8 Marca” – żart:

Niech każdy polski dżentelmen
raz na zawsze zapamięta
czczenie kobiet w Polsce
to nie obowiązek
lecz rzecz święta!

Dlaczego? – pytasz Waćpan.
Odpowiem od razu
dla zachowania pełnego obrazu.

Otóż dawno temu w raju
pierwsza kobieta – Ewa – za namową węża
zjadła jabłko miłości zakazanej
przenosząc ją na Adama
swojego biblijnego męża.

I choć za tę ofiarę została przez Boga okrutnie –
wraz z Adamem – ukarana
od tamtej pory jest przez ród męski
czczona i wywyższana.

08 marca 2017 r.

Szanowni Państwo, witam z wielką radością tym szczególniej, że trwają Państwo przy mnie niezmiennie, za co bardzo dziękuję. Czuję się zaszczycona, bo jest w osobach Państwa 1.701 subskrybentów. Jak na pięćdziesięcioośmioletnią blogerkę to naprawdę niezły wynik. Jeszcze raz kłaniam się Państwu, licząc na odwzajemnioną sympatię.

1.

Zdrowia
daj Panie cierpiącym!

Odpływającym w przeszłość –
wieczne ukojenie,
by przemienieni w życia cienie
trwali w błękicie,
trzepocie skrzydeł ptaków i aniołów –
przedcyfrowej fotografii
pachnącej jak biało-czarny wieczór.

Zdrowia
daj Panie cierpiącym!

By w lustrzanych frontach wydarzeń –
życia bez granic –
widzieli sens przedwiosennych poranków,
przedwiosennych zmierzchów –
niekontrolowanych westchnień zachwytu.

Czuli smak miłości i gorzkich łez.
Dotyk wiatru –
muśnięcie gałązki wierzbiny.

Słyszeli dźwięk fraz egzaltowanych –
w chwili pożegnań –
tak samo istotnych w egzystencji człowieka
jak wielkanocne menu…

05 marca 2017 r.

2.

Tato,
osiem ósmych chwil niełatwego życia
i kochania,
ciężkiej pracy – trwania…

06 marca 2017 r.

fot.priv