Współczesny świat regionami mocno skonfliktowany od dawna wzbudza moją (i nie tylko moją) obawę i niepokój, że jako cywilizacja zmierzamy donikąd. A przecież naszym celem nie jest zagłada, lecz życie i miłość. Zatem, skąd w ludziach taka beztroska o los Ziemi i człowieka? Czemu dookoła nas i w nas jest tyle zła? Nie wiem! Ale pełna zatroskania zostawiam Państwa z moimi retorycznymi pytaniami, licząc na to, że wszyscy razem: ja i Państwo wykrzesamy z siebie empatię i nieograniczone pokłady miłości do bliźniego, kimkolwiek jest i jakim jest. Pozdrawiam, autorka bloga: “Ocal słowa”.
1.

Kochaj innych ludzi tak,
by Twoja dusza i ciało
nigdy nie były przeciw sobie.

2.

Daj znać,
kiedy przestaniesz mnie kochać.
Kiedy przemienisz moje dzisiejsze wczoraj
w modernistyczną awangardę!

A ja Ci obiecuję,
że na wzgląd, na nasze dzieci,
nie zasłużysz na pogardę,
totalną nienawiść…
moją i świata!

21 czerwca 2017 r.