Ten wiersz dedykuję subskrybentom mojej autorskiej strony – Ocal słowa.
Nie
traktuję
siebie okrutnie,
chociaż wciąż
potrzebuję rzetelnej korekty.
Nasiąkam
mądrością,
którą przymnożyła mi
wiara w miłość i w człowieka.
To nic,
że nie znam
swoich cnót
ani talentów.
Moje święte prawo
szukać,
błądzić,
upadać –
(nie)mądrze
kochać!
Nie gardzić
sobą ani słowami…
Może
z czasem
życie podsunie mi
jakąś podpowiedź (?)
I wszystko stanie się jasne!
Danuta Schmeling
Vide: fot. priv.
