NIEUTRACENI
Dlaczego
piszemy?
Żeby
myśli jak emocje
wyrzucić
z wnętrza siebie,
żeby
coś znaczyć,
żeby
uciec od stagnacji,
żeby
uspokoić burzę w
sobie.
Imitujemy znaki
sł o w a – piękna.
Metaforyczności
życia.
Określamy
(bez pomocy
niczyjej) zakres
euforii,
żeby przetrwać
kolejne e t a p y
przemijania.
Lubimy
zaistnienie?
Lubimy być
podziwiani.
Autor: Danka Schmeling