Zapraszam na chwilę zapomnienia – autorka bloga!
“ECHO DUSZY”
“ŻYCIE TO NIE TEATR”
tak pisał znany poeta.
(Nie)zwyczajny –
wielki – człowiek,
tworzący swoją
filozofię
bytu.
Budujący dom
na piaskowej skale,
z trudem podtrzymujący
zadurzone w miłości,
wykpione przez
przewrotny los –
życie.
Świat ukryty za horyzontem
planet, krążący po tej samej,
co bezgrzeszne – poetyckie niebo –
niewidzialnej orbicie…
ON i ja –
ja i ON –
to klasyczny splot
papierowych emocji ECHO
i codzienności mojej,
i Jego,
bijący – od czasu do czasu –
z zatraceniem głupiego serca,
(u)haftowany dzikimi słowami
metaforyczny dzwon.
Krzyk serca,
tęsknota za kobieco-męskimi
marzeniami,
łkanie rwącej
jak górski strumień – DUSZY,
eksplozja (nie)modnymi,
pospolitymi rymami…
Więcej:
erupcja myśli kontrolowana,
czyjaś
– nasza historia
w bezimiennym zeszycie
po łyku pierwszej, kolejnej kawy –
pośpiesznie –
(nie)byle jak zapisana.
Ukryta za wersów błękitnymi liniami.
Echo!
Echo!
Echo!
Powtórzone wielokrotnie
słodko-gorzkimi słowami.
Chojnów, 19 lipca 2019 r.
Vide: * fraza – Życie to nie teatr” – Edward Stachura, fot. priv.
