W życiu każdego człowieka są chwile, jakby świat nas sobą osaczał oraz ludźmi, którzy perfidnie próbują nas co dnia wykorzystywać i niszczyć. Warto wtedy wziąć głęboki oddech i wybaczyć światu, ludziom oraz sobie… – by nie zaszczuwać siebie złymi emocjami. Przeszłością, która gwoździem przybija do krzyża. Oto jeden z wierszy terapeutycznych, mających na celu poprawę jakości swojego własnego życia.
“BILANSOWANIE”
Świecie,
wybaczam ci
miłością najprostszą,
co zła długo nie pamięta:
– każdą podłość,
– każde ukłucie w swoim sercu,
– ponurą zawiść,
– chęć cierpkiej zemsty,
– niecną plotkę uwikłaną
w kłamstwo udające prawdę,
a nawet rolę – pozę wysłużonego
wiarusa, przyjaciela i niby-księcia,
choć nie byłam ci nigdy
wrogiem od chwili urodzenia
ani swojego przemilczanego
poczęcia.
Pamiętaj,
zła karma wraca
do krzywdziciela,
jak lotny bumerang odbija
się od ziemi,
od łez drugiego człowieka.
Zachowaj umiar – rozsądek,
bo popełniasz błędy
i sam wpadasz w zastawione
przez siebie s i d ł a.
Bóg na Ciebie patrzy
oraz życie,
które wraz z tobą przemija
i przed tobą samym czym
prędzej u c i e k a! Stwarzając pozory widma…
Autor: Danuta Schmeling
Comments are closed.