“Na zakończenie – rozpoczęcie dnia”
Trzeba kochać tak,
by życie nie bolało.
Nie wżerało się
zimnymi łzami w szarą
tkankę pamięci.
Duszą pokątnie
przez lata nie cierpiało!
Trzeba kochać pięknie,
roztropnie bez uniżania
ciała i życia drugiego człowieka,
nim przesłoni nam obraz świata
oraz ukochanych ludzi
zimna – niewzruszona
powieka…
Trzeba wyzwolić się
od koncentracji na sobie
i trwać tęsknotą przy miłości.
Dbać o kondycję
ofiarowanego nam czasu,
jakość życia i umiłowanej
ludzkości.
Autor: Danuta Schmeling
