Struny serca – ostatnia podróż

Bez długiego wstępu i komentarza: wiersz o przejściu, niepewności i lepszym życiu.  Utwór dedykuję Czytelnikom mojego bloga. Pozdrawiam, życząc miłego popołudnia i wieczoru.

„Zwątpienie”

A gdy myślę o odległym niebie.

I gdy myślę o Tobie.

Białe staję się błękitem

i aniołem,

co frunie zawsze

przed siebie.

Diabeł plącze moje myśli,

bym przestała wierzyć w cuda,

że jestem na ziemi

po to,

by zapracować sobie miłością

i wierszami na niebo,

na nagrodę.

Może mnie się uda?

Choć on twierdzi,

że nie uda.

A gdy myślę o niebie.

I gdy myślę o Tobie!

Siłą wzrastam,

Światłem,

co mnie przemienia.

Ciszą,

która wyzłaca mnie –

od środka – harmonii

ogniem.

Diabeł tkwi w wielu szczegółach.

Miota sercem i pragnieniami.

Rzuca w wir lęku,

pozbawia radości.

By wzbudzić w duszy

wątpliwości szarugę –

wichurę.

A ja myślę o Tobie.

Drodze (pod górę),

która przede mną.

Nie wiem

tylko czy w dzień

czy w nocy

Przyjdzie po mnie

NIEPEWNOŚĆ!

 

8 stycznia 2018 r.

Vide: fot.priv.