Ostatnie wydarzenia w Barcelonie odebrały mi radość z letniego wypoczynku. Znów terror i śmierć zbiera żniwo, a Europa udaje, że coś z tym robi. W żałobnym geście oklasków, zupełnie przeze mnie nie zrozumiałym, solidaryzuje się z ofiarami, przymykając oczy na problem z islamizacją; Europa zaślepiona i wynaturzona pozorną nowoczesnością i braterstwem tam, gdzie go nie ma i nigdy nie będzie. Ale oczywiście Państwo nie muszą się ze mną zgadzać. To wyłącznie moje zdanie. To światu poświęcam dzisiejszy wiersz, by odnalazł w sobie mądrość i nie dawał sobą manipulować, by odnalazł wartości, które sukcesywnie gubi… Pięknej i radosnej niedzieli Państwu życzę!
1.
Świecie mój!
Życzę Ci niedzieli dobrej –
błogosławionej!
Bez koszmaru terroru na deptaku,
w kawiarni –
prawdziwie po ludzku omodlonej.
Byś był bezpieczny,
a ludzkość wreszcie zmądrzała.
Pokój i miłość za przywilej miała.
By człowiek nie musiał (spacerując)
z lękiem oglądać się za siebie,
by kochał i szanował Boga
i po wielokroć ciebie,
anonimowy człowieku,
mylący dobro z okrutnym złem,
zaślepienie z oświeceniem…
Obojętność z troską o życie,
o byty zrównane z niebytem.
Siejący zbutwiałe ziarno nienawiści –
wyrachowanej miłości.
Zapatrzony w mamonę
i pozory współczesnej nowoczesności.
Świecie mój!
Szczęścia Ci życzę,
byś trwał do końca w przewadze światła
i rozumu.
W miłości dobrobycie!
20 sierpnia 2017 r.
Vide: fot.priv.
