Czasem człowiek pofilozofuje, szczególnie w erze wirtualnego oczarowania światem:
Nie żyję po to, żeby dodać nowego posta,
żyje po to, by kochać świat i ludzi.
By mądrością życia – ofiarowaną mi tylko jedyny raz –
pobłogosławioną ręką samego Boga i nieba,
ocalić przed wiecznym zapomnieniem ciut – ciut siebie
żyje po to, by kochać świat i ludzi.
By mądrością życia – ofiarowaną mi tylko jedyny raz –
pobłogosławioną ręką samego Boga i nieba,
ocalić przed wiecznym zapomnieniem ciut – ciut siebie
i parę przemyślanych słów…
