Kiedy
jest mi smutno albo ź l e,
kiedy moje serce i dusza
jak stuletni starzec utyka.
Przychodzi
do mnie we śnie
zawsze po czwartej nad ranem
mój T a t o – czasem M a m a –
przytula mnie
i pośpiesznie jak zjawa znika.

Dzisiaj
był trochę dłużej.
Myślałam,
że ze mną jak Anioł Stróż
zostanie.

Próbowałam
zatrzymać Go łzami.
W mgnieniu oka znikł,
nie zważając na moje prośby
i szlochające wołanie.

Krzyczałam za Nim:
Zostań ze mną. Proszę, wróć!
Dlaczego mi to robisz?
Tato,
brakuje mi Twojej siły,
mądrości, rady na już.
A Ty ciągle jak ptak wzlatujesz
w niebo – odchodzisz.

Uznałeś,
że jestem dorosła?
Powinnam
dać sobie w życiu radę?
A ja wolę czuć się jak dziecko,
by mieć pewność,
że nic złego mi się
bez Ciebie i Mamy,
nie stanie,
że moje chojnowskie
starania mają s e n s
i wszystko inne co w czasie
się toczy.

Tato,
pamiętaj o mnie
w swoim niebie!

Bądź przy mnie blisko,
nim na zawsze zamknę
swoje dzienne sprawy i
utrudzone życiem, i rozmiłowane
w życiu oczy!

Autor : Danuta Schmeling

Ciesz się czasem,
który Ci pozostał.
Spokojem,
który nie wznieca w głowie
(na języku) żadnego pożaru.

Autor: Danuta Schmeling

“Myśli nieugłaskane”

Już
nie odświeżam
ran po złych ludziach,
smutków po rozczarowaniach!

Zamknęłam je w sejfie
bez szyfru.
W głowie bez głębokich szuflad.
W sercu bez męczącej
tachykardii.

Nurkuję w przyszłość.
Może uda się pokonać
lękliwą nieufność.

Ominąć
zagęszczone zastępy
czarnych ptaków bez sumień –
uniknąć bezlitości ich dziobów
i języków.

Autor: Danuta Schmeling

Rocznica (104.) odzyskania przez Polskę niepodległości:

“Bez cenzury”

Moja Polska
snuje się jak cień jesieni po Europie.
Z orłem wpiętym w klapę kołnierza
obywatela-patrioty.

Moja Polska
nie chodzi po cienkiej linie absurdów,
choć “bezczelną gębą” chcą ją opluć
i zniesławić.
Nie jest bankrutem wartości!

Moja Polska ciągle szuka
wolnego korytarza,
by biały orzeł znów mógł
wzlecieć w niebo i w pełni zaistnieć
jak w 1918 roku.

Oby tylko
nie utknęła w korku!
Oby tylko
nie udławiła się wolnością!
Oby tylko
nie skończyła jak Ikar!

Niech triumfuje
i Ona, i biały – polski orzeł!

Autor: Danuta Schmeling

LEKCJA

Gdy miłość
w ludziach hipokryzją
jak jesienny liść
na wietrze i w deszczu
obumiera…

Gdy zawiść
bezmiarem głupoty i …
bezwstydu nad rozumem,
chęcią cierpkiej zemsty
triumfuje.

Zawsze powstaje
w głowie i w sercu ofiary
głęboka, bolesna r a n a,
brocząca ludzką krzywdą,
cierpieniem –
łzami, które los smakuje.

Dlatego
nim wcielisz się Ż Y C I E
w rolę homo sapiens,
inteligenta – oprawcy –
zadaj sobie takie lub takie
pytanie:
Czy podłość
warta jest potępienia i grzechu?
Czy nie boisz się Boga,
i tego co się z Tobą po śmierci
stanie?

Czy będziesz umiało spojrzeć
na siebie bez litości
i obrzydzenia?

Autor: Danuta Schmeling 
Vide: fot. priv.

CLARZE ADELI

“Notre-Dame”

Jest cisza i noc,
i pomiędzy nimi
j a.
Rezonuję
zlepkiem ufności,
bo jestem
gotowa na konfrontację
z p o ż a r e m d u s z y.
Priorytetem jest miłość!
Myśli drżą.
Niewygodnie mi z nimi.

T o
Twoja katedra
Notre-Dame?

Nie umiem tego nazwać.

Idź!
Trzeba m i ł o ś ć i wiarę
w człowieka odgruzować.
Złe emocje ugasić!
Teraz albo n i g d y!

Paryż, 24 kwietnia  2019

Autor: Danuta  Schmeling

W życiu każdego człowieka są chwile, jakby świat  nas sobą osaczał oraz  ludźmi, którzy perfidnie próbują nas co dnia wykorzystywać i niszczyć. Warto wtedy wziąć głęboki oddech i wybaczyć  światu, ludziom oraz sobie… – by nie zaszczuwać siebie złymi emocjami. Przeszłością, która gwoździem przybija do krzyża. Oto jeden z wierszy terapeutycznych, mających na celu poprawę jakości swojego własnego życia.

“BILANSOWANIE”

Świecie,
wybaczam ci
miłością najprostszą,
co zła długo nie pamięta:
– każdą podłość,
– każde ukłucie w swoim sercu,
– ponurą zawiść,
– chęć cierpkiej zemsty,
– niecną plotkę uwikłaną
w kłamstwo udające prawdę,
a nawet rolę – pozę wysłużonego
wiarusa, przyjaciela i niby-księcia,
choć nie byłam ci nigdy
wrogiem od chwili urodzenia
ani swojego przemilczanego
poczęcia.

Pamiętaj,
zła karma wraca
do krzywdziciela,
jak lotny bumerang odbija
się od ziemi,
od łez drugiego człowieka.

Zachowaj umiar – rozsądek,
bo popełniasz błędy
i sam wpadasz w zastawione
przez siebie s i d ł a.
Bóg na Ciebie patrzy
oraz życie,
które wraz z tobą przemija
i przed tobą samym czym
prędzej u c i e k a!                                                                             Stwarzając pozory  widma…

Autor: Danuta Schmeling

PRZECINEK i KROPKA

Czym
jest N i c?
Nieistnieniem!
Wiem,
co zaimek ów znaczy!

N i c,
czyli niebyt – nicość –
pustka w pustce.
Mizerność słowa
albo
nieokreślony –
niepoliczalny rodzaj
ludzkiej aktywności –
zawieszenie w bezbarwnej –
nijakiej próżni,
a nawet zaprzeczenie czasu,
początku i końca życia,
i rozpaczy.

Czym są przecinek i kropka,
chodzący zawsze w parze?

Kontynuacją pisania i jej końcem.
Zaprzeczeniem
trójliterowego N i c – nieistnienia
zdarzeń.
Takie małe – wielkie C o ś!

Danuta Schmeling

Niech kłamstwo
Cię nie zaślepia!
Miłość naprawdę istnieje!
Uwierz w nią
i ufnie kochaj (bliźniego),
dopóki Twoje serce ciągle
jeszcze bije.
Nie zmarnuj czasu ani życia,
(na zawiść, podłe intrygi),
bo nie znasz dnia ani godziny.
Ucz się drugiego człowieka
i wspieraj go dobrym słowem,
i miłuj
bez wyrachowanej przyczyny.

Kochaj – szanuj za nic!

Bądż dobrym,
nie oczekuj od nikogo
(za uwagę i miłość) zapłaty
ani skalkulowanej wdzięczności.
Bądź wyrozumiałym s y n e m,
mężem, ojcem – przyjacielem –
w najcięższych chwilach ludzkiego zwątpienia, frustrujących chwilach słabości.
Nie zdradzaj zasad ani wartości,
to żaden wstyd
mieć moralny kręgosłup.
Niech Cię
nie ogłupia rozwiązłość świata,
fałszywe piękno ukryte pod płaszczem niby-zalet
i wyuzdanej próżności.

Autor: Danuta Schmeling

W hołdzie Annie Ernaux

ROUEN

Nie boisz się
zamkniętej przestrzeni
wszystkich napisanych
i przeczytanych przeze siebie
książek.
Odciśniętych w Twoim sercu
emocji zaczerpniętych ze źródła
miasta Yvetot
i kawiarni, i sklepiku rodziców.

Nie boisz się krytycznych czcicieli
słowa o zadowolonych umysłach,
bałwochwalczo chwalących siebie –
czczących własne pomniki.
Falsyfikaty bóstw.
iluzję piękna bez ludzkiej twarzy…

Bądź dzisiaj zaszczycona,
choć dla mnie jeszcze ciągle obca.

Autor: Danuta  Schmeling

Legnica, 7 października 2022  r.