Poezja – to przede wszystkim dobry warsztat i doskonała budowa wiersza: stroficzność tekstu, podział na wersy, rymy, zestroje akcentowe, stopy metryczne – żadne tam awangardowe umizgi pisane w prozaiczny sposób… Ale mnie rymy nudzą, zaś klasyczny kształt wierszy irytuje. Lubię pisać bez rymów, przegadać emocje, nadać wierszom prozaiczności – bez fajerwerków, sztuczności i wirtuozerii języka… I jak wielu współczesnych poetów pisać „sieciowiersze” w opozycji do kanonów literackiego piękna oraz utartych – uznanych schematów.
