Poezja z ludzką twarzą niczego nie udaje,
bo nie musi ulegać konwenansom.
Jest szczera.
i wie, jak ważne są nasze wybory.
Bywa, że sięga po metafory,
żeby coś upiększyć,
ale nie robi tego dla poklasku.
Najczęściej żyje w cienia blasku
i czeka na człowieka,
który przed złym losem ucieka…