***

Poeto!
Cóż to za wiersz
pisany według uproszczonego –
bezkształtnego wzoru,
z pionowo-poziomą lokalizacją wersów
lekko spadających w dół śnieżnobiałej kartki.
Z rymem zawieszonym w czasie,
zakłóconą świadomością sensu
i puentą o niczym?
Nie widzisz, nie czujesz?
To koniec.
Twoje życie topnieje.
Będziesz sechł,
gubiąc kierunki w oceanie codzienności,
przestrzeni “niewiersza” – jego wątpliwym sacrum.
Zapomniałeś?
Życie lubi chronologię.

Author

Write A Comment