Nie zapomnę o Tobie

Adelo,

to już sześć lat,

jak Twoje oczy zamknęła

zła godzina,

wiążąc usta bezdusznym

milczeniem.

Porami roku oddalając Cię

ode mnie,

przerwała moją szczęśliwą

egzystencję…

Tak było wczoraj!

Dzisiaj

mocno wierzę w nieśmiertelność

i…

przyniosłam Ci odrobinę życia

tkwiącego we mnie.

Modlitwę z mowy serca i duszy,

jęku wiatru i milknącego łkania.

Autor: Danuta Schmeling