Poezja… Kiedy nią jest? Kiedy nie jest? Pytanie retoryczne, a może obciążone teorią poetyki? Czymkolwiek nie jest, we mnie jest… I tyle!
****
Hej,
prozaiczna – polska poezjo!
Z potrzeby serc ludzkich pisana.
Z myśli wariujących w głowie
pośpiesznie układana,
nic nam po tobie.
Nic nam po was: przecinki,
pauzy,
dwukropki i przemądrzałe kropeczki;
nieregularne strofy
i wersy z klauzulą bez rymów.
Hmm,
to pewne:
pożytku z was nie ma,
nadziei w was nie ma,
uczucia w was nie ma.
nic w was nie ma!
Jest tylko fraza: zwyczajna i prosta,
a w niej nadąsane,
puste słowa
o kobietę
i mężczyznę bardzo zazdrosne.
O ich los,
miłosne wyznania i uniesienia.
Każdy dzień bez smutku
i zacienienia…
Legnica, 04 października 2015 r.
