Szanowni Państwo, witam z wielką radością tym szczególniej, że trwają Państwo przy mnie niezmiennie, za co bardzo dziękuję. Czuję się zaszczycona, bo jest w osobach Państwa 1.701 subskrybentów. Jak na pięćdziesięcioośmioletnią blogerkę to naprawdę niezły wynik. Jeszcze raz kłaniam się Państwu, licząc na odwzajemnioną sympatię.

1.

Zdrowia
daj Panie cierpiącym!

Odpływającym w przeszłość –
wieczne ukojenie,
by przemienieni w życia cienie
trwali w błękicie,
trzepocie skrzydeł ptaków i aniołów –
przedcyfrowej fotografii
pachnącej jak biało-czarny wieczór.

Zdrowia
daj Panie cierpiącym!

By w lustrzanych frontach wydarzeń –
życia bez granic –
widzieli sens przedwiosennych poranków,
przedwiosennych zmierzchów –
niekontrolowanych westchnień zachwytu.

Czuli smak miłości i gorzkich łez.
Dotyk wiatru –
muśnięcie gałązki wierzbiny.

Słyszeli dźwięk fraz egzaltowanych –
w chwili pożegnań –
tak samo istotnych w egzystencji człowieka
jak wielkanocne menu…

05 marca 2017 r.

2.

Tato,
osiem ósmych chwil niełatwego życia
i kochania,
ciężkiej pracy – trwania…

06 marca 2017 r.

fot.priv