Wołaj! Wołaj! Westchnieniem – prostą modlitwą wypraszaj łaski.
Nie rezygnuj z siebie –
z mojej miłości.
Wstyd niech nie krępuje
Twojego serca.
Ono wie,
czego mu trzeba!
Ono rozumie,
że sam – sama
nic nie możesz.
Proś o laskę szczęścia w ukryciu!
Proś o łaskę szczęścia w ukryciu!
Niechaj
ludzkie oko nie widzi,
Twojej wewnętrznej niemocy,
Twojej wewnętrznej niemocy.
Łez skraplających się na duszy
i na skruszonym ciele
w chwili prawdy
i uniżenia.
Niechaj
ludzkie ucho nie słyszy
Twoich próśb i przerywanych łkań,
Twoich próśb i przerywanych łkań.
Tylko
ja i Ty – Ty i ja:
Twój Bóg,
Twój Brat
w cieniu wspólnej tajemnicy.
Błagaj!
Błagaj!
Twoje życie,
warte jest tego,
aby w zgodzie z retoryką nieba –
po nieuniknionej śmierci –
wznieść się lotem białego orła
do Raju.
Kraju Wiecznego Kochania.
Kraju Najczystszej Miłości.
